Sarı Işıklar ----- 29 Kasım 2005

Artık 29 Kasım olmuş. Dün gecenin yorgunluğu hala süren uykusuzluğuma rağmen yok. İngilizce ödevi için oturdum; ama gecenin çöküşü etkiledi sanırım hala birşey yapmadım. Şimdi farkettim jaluzim kapalıymış, açınca Taşkışla gözüküyor, ama pek fazla birşey yok sanırım. Bir kaç bira mı içsem yoksa, biraz kafa olsam, sonradan da uyusam. Ama bilinçli olmak daha iyi oluyor sanırım, düşünceler daha fazla birikiyor akılda. Biraz daha sarı ışık, daha çok gece. Zaten herşey geceyle başlıyor. Gündüz her şey apaçık. Net, enerjik, dolu. Hava kararınca sarı ışıklar açılıyor. Onlar aydınlatmaya başlıyor etrafı. Köprü gibi aslında. Çok büyük birşey var üstte. Katı karanlık, üzerinde sarı ışıklar. Altında karanlık deniz. Taksim biraz daha kandırıyor o yüzden insanı. Biraz bira mı içsem ne, hafif kafa olsam sonra da uyusam. Yoksa bu halime devam mı etsem. Her zaman devam ediyorum aslında buna ama, hep istiyorum aslında böyle olmasını. İstediğim için mi böyle oldu, onu da bilmiyorum. Ama artık nasıl istemeyeceğimi de bilmiyorum. Umarım artık istemem. Belki istemeyince gerçekleşir.